Człon nazwiska Konopacki pochodzi od staropolskiego konop również konopia obecnie konopie. Powszchność upraw konopi w dawnej Polsce uzasadniona była ich szerokim zastosowaniem (olej, włókno). Powszechności upraw odpowiada ogólnokrajowy zasięg nazwiska Konopka i to we wszystkich stanach: chłopskim, mieszczańskim i szlacheckim.
Nazwisko Konopacki prowadzi od konopi, poprzez nazwę posiadłości z członem konop do nazwiska jej właściciela. Tak powstało nazwisko sławnego pomorskiego rodu Konopackich herbu Mur lub Odwaga. Jest to geneza nazwiska udokumentowana. W powiecie świeckim, w pobliżu ujścia Wdy do Wisły leży wieś Polski Konopat. Jan z Bielczan posiadł dobra rycerskie Konopat w XIIItym wieku W XIVtym wieku określenie posesjonata przez miejscowość zaczęto zastępować przymiotnikowo dodając do nazwy miejscowości końcówkę ski lub cki. Tak więc następcy Jana z Konopatu nazywali się po pewnym czasie Konopatski. W XVtym i XVItym wieku nazwisko stawało sie dziedziczne. Nie wyklucza to, że nazwisko Konopacki mogło uformować się niezależnie w innych regionach Polski. Jest na przykład Konopat koło Mławy na Mazowszu.
Konopaccy żyją w całej Polsce. Według ewidencji ludności z 1990 roku mieszkało ich 1968 osób. Rozmieszczenie ludzi noszących nazwisko Konopacki ilustruje załączona mapa. Dla powiększenia mapy wystarczy kliknąć myszką.
|
|
Są dwie wersje powstania nazwiska Pytlewski. Przytaczamy tę najwcześniej powtarzaną w rodzinie.
Wtedy kiedy do określenia osób w Polsce używano przydomka lub przezwiska - my już mieliśmy nazwisko. Nazwisko to nie pochodziło od miejscowości w której mieszkali nasi pra-ojcowie, ani też od jakiejś rzeczy jak to było w wielu przypadkach. Według rodzinnego przekazu wraz z dworem Agnieszki, żony Króla Władysława II przybył do Polski z Niemiec Johan Pytte ze swoimi braćmi także rycerzami. Johan Pytte przy boku króla Władysława II odbył wiele podróży między innymi do Czech i Cesarstwa, gdzie król poszukiwał pomocy w walce ze swoimi młodszymi braćmi. Pomocy chyba nie otrzymał, gdyż w końcu uciekł do Niemiec i osiadł w Saksonii. Johan Pytte wraz z rodziną pozostał w Polsce. Nazwisko jego zostało spolszczone na Pytian. Od tego czasu już pojawia się ono w dokumentach historycznych, chociaż różnie zapisywane i przeinaczane na przykład Pytyl w 1374 roku, a potem Nicolai Pythel w Codex diplomaticus Poloniae w roku 1415. W aktach ekspedycji wojennej (wyprawa mołdawska Jana Olbrachta) Palatynatu Kaliskiego i Poznańskiego na Wołochów i Turków w 1497 roku wymieniony jest Tworzyan Pythliński. Z czasem rycerze stają się posiadaczami ziemskimi a w naszym przypadku również młynarzami. Młyny to już nie dreptaki, wiatraki, ale młyny udoskonalone przez ówczesne nowości techniczne ? są to, jak powiemy dzisiaj młyny o dużym przemiale. Pytlewscy produkowali najlepszą mąkę, gdyż zastosowali skuteczny przesiew przez worek muślinowy zwany pytlem, od nazwiska jego twórcy. Tak powstała też doskonała mąka pytlowa, a z niej chleb pytlowy. Pytlewscy byli stałymi dostawcami mąki na dwór królewski. Ponieważ wszystko zaczęło się w poznańskim, to nadal jest tam produkowana bardzo dobra mąka poznańska. Należy dodać, że w pełni brzmiące nazwisko Pytlewski powstało w wyniku zasług i przyznanego szlachectwa. Zaś popularne nazwisko Pytel pozostało przy ludziach, którzy potem zajęli się produkcją worków muślinowych o nazwie pytel.
Opracowała Kornelia Major
|
